Camping  le jardin de Sully_ Vrouwenpolder, zaterdag 1 maart 531 km.

De wereld is een beetje wit van de rijp maar met de opkomende zon is het wel een plaatje. Eerst nog even naar Sully  om broodjes te halen. Aan het begin van dit pittoreske dorpje staat ook een fraai kasteel.

Dan begint een lange rit. We gaan via de tolwegen over Parijs naar Zeeland. Het is zoals gebruikelijk weer erg druk bij Parijs en deze keer laat Jolanda het rijden met liefde over aan Wies. We vangen nog een glimp op van de Eiffeltoren en Jolanda verbaast zich over de kamikazeacties van sommige motorrijders die links en rechts de auto´s passeren.

Een scheef bordje geeft aan dat we Nederland binnenrijden. Het is vast en zeker een heel armoedig land. 

We rijden eerst naar Terneuzen waar we koffie drinken bij Daniëlle. Fijn om haar weer te zien. Daarna rijden we door naar Vrouwenpolder waar we de camper op de oprit van het huis van Jaap parkeren. Ellen heeft een lekkere maaltijd voor ons klaar gemaakt. Na een gezellige avond waarbij herinneringen opgehaald worden duiken we rond 10.45 uur de camper in. Morgen naar huis.

Yvrac _ camping le jardin de Sully, vrijdag 28 februari 488 km.

We rijden op tijd weg want we hebben een lange rit voor de boeg. We gaan weer via tolwegen. Gisteren lukte het niet om te betalen met de pinpas. Op de rode knop gedrukt en een vriendelijke vrouwenstem hielp ons verder. Het lukte uiteindelijk om met de creditcard te betalen. Vandaag rijden we voor de zekerheid maar naar een poortje waar je ook met cashgeld kan betalen. En dat is niet voor niets want opnieuw lukt het niet met de bankpas. Gelukkig eet de machine het geld netjes op en spuugt ook nog het wisselgeld uit. 

We besluiten bij de Loire het kasteel de Chambord te bezoeken. Wies is er 20 jaar geleden al eens geweest en wil het graag aan Jolanda laten zien. Het is inderdaad een indrukwekkend kasteel. De Fransen weten er wel een slaatje uit te slaan want het parkeren kost maar liefst 12 euro en de entree is 19 euro per persoon. Maar goed, dan heb je ook een echt groot kasteel gezien. Zelfs op een doordeweekse winterdag is het er nog vrij druk. Hoe druk zal het zijn in het hoogseizoen!

We rijden verder naar een camping. Er zijn in dit jaargetijde niet veel open maar we vinden er eentje aan de Loire. We zijn blij om weer op een camping te staan. We hebben weer WIFI, stroom, een toilet en een douche  in de buurt. Waar een mens al gelukkig van kan worden... Eerst even bijkomen van de reis en dan een wandeling langs de Loire en via een voormalige spoorbrug naar het dorp aan de overkant. Oh ja, Jolanda heeft vandaag ook eindelijk een keer gereden. Twee uur over de tolweg. Immer gerade aus. Kind kan de was doen en Jolanda dus ook.

Camping Gavin_Yvrac (vignoble Pestury), donderdag 27 februari 323 km.

We gooien onze plannen opnieuw om. We wilden nog graag een paar dagen naar Ellen op camping ´ Le Paradis´ maar Ellen blijkt dan in Nederland te zijn. We kunnen er wel terecht maar we missen Ellen. Daarom besluiten we om door te rijden richting Nederland. Nu we de stal al een beetje ruiken hebben we ook wel weer zin om naar huis te gaan. We zijn 6 weken onderweg maar het voelt als minstens 10.

Vandaag een mooie route door de Pyreneeën.  De pas is open en we hebben geen last van de sneeuw. Er wordt wel  volop geskied maar op de lager gelegen gebieden ligt er zeer weinig.  We komen aan in Frankrijk en rijden door een kaasstreek. We kopen een heerlijk stukje kaas. En natuurlijk komen we in een smal straatje net een grote vrachtauto tegen. Het gaat rakelings langs elkaar heen. 

We hebben een camperplaats opgezocht bij een wijnboerderij net ver van Bordeaux. De eigenaar zegt dat zijn dochter ons wel komt halen voor een wijnproeverij.  Om zeven uur is het zover. We mogen alle wijnen proeven en ze vertelt honderduit over het gebouw, de streek en de productie van de wijn. Gelukkig spreekt ze goed Engels. Met drie flessen wijn gaan we terug naar de camper. 

Na een uurtje of twee gaan de lampen van de camper uit. Er zal toch iets mis zijn met de accu. We gaan dus lekker vroeg naar bed.

Zaragoza_ Camping Gavin 153 km. woensdag 26 februari

Wanneer we opstaan is de lucht weer strakblauw maar de wind is fors en koud. We rijden al vroeg richting de Pyreneeën. Eerst is de route erg saai. Een vrij vlak landschap waar weinig te beleven valt. Veel windmolens en veel elektriciteitsmasten. Later komen de bergen en wanneer we een tunnel uitrijden worden we overvallen door de schoonheid van de natuur. Wat zijn besneeuwde bergtoppen toch prachtig. 

Wies heeft een fraaie camping uitgezocht vlakbij de Franse grens. Het is een mooie terrassen camping en we mogen een plekje uitzoeken. Het staat vrij vol met vaste caravans met voortenten maar gelukkig is er nog een zonnig en rustig plekje over.  Vrijwel alle caravans zijn overigens niet bewoond.

Het wordt steeds warmer en we genieten nog de hele middag van de zon. Volgens de weerapp is het 11 graden maar het voelt als 18 graden. Trui en lange broek gaan uiteindelijk uit.  Om 6 uur lopen we naar het restaurant. Tja, veel te vroeg natuurlijk. De Spanjaarden eten veel later. Om half acht kunnen we er terecht. 

Zaragoza, dinsdag 25 februari

Na een koude nacht worden we wakker in een zwaarbewolkte wereld, het waait hard en even later begint het ook te spetteren. We hebben maar weinig meer om te eten dus eerst naar de Lidl. Wies heeft zo´n trek dat hij in de winkel al een banaan naar binnen werkt.

Dan gaan we op zoek naar Janet. Ze moet hier ergens in de buurt verblijven en we hebben twee mogelijke adressen. Het eerste adres levert niets op en het tweede zou het moeten zijn maar daar is niemand aanwezig. Helaas pindakaas.

We rijden weer naar de camping maar we hebben allebei geen zin om met dit weer naar de binnenstad te fietsen. We moeten toch bewegen en daarom maken we een wandeling door de nieuwbouwwijk tegenover de camping. De wijk is zeer ruim opgezet en er zijn alleen maar flats. Er zijn wel enkele winkels waaronder een Mercadona. Nu lopen we er eens naar binnen. Sjonge, veel ruimer opgezet dan de Lidl en een ruim assortiment. Hadden we vaker naartoe moeten gaan.

We lopen ook langs een kapper en Jolanda besluit naar binnen te gaan. Wies maakt een paar foto´s en maakt dan nog een ommetje. Terug op de camping maken we alles in gereedheid om morgen verder te gaan.  Dan piept de zon toch nog even door de wolken maar het blijft koud.

Contreras_Zaragoza, 306 km

We gaan verder. We hebben een camperplaats uitgezocht op zo´n 150 km hier vandaan. Eerst nog even naar de bakker in het dorp vlakbij de camping en dan kunnen we rijden. Het is opnieuw een afwisselende rit .Het is wel de hele dag droog en zonnig maar het landschap varieert.  We gaan door de binnenlanden en soms zelfs over een gravelweggetje wanneer de weg afgezet is. We rijden door bijna verlaten dorpjes. De doodse sfeer is beklemmend. Je zal hier maar opgroeien. 

Wanneer we bijna bij de camperplaats zijn is het landschap uiterst saai. We besluiten door te rijden naar Zaragoza waar we eigenlijk morgen naartoe wilden. 

Rond drie uur bereiken we de stadscamping. Het is lekker weer dus we kunnen nog even in de zon genieten. Helaas is het restaurant alleen in de weekenden open en daarom maken we een maaltijdsalade met vis uit blik. Ook lekker. De zon gaat mooi onder maar nu achter de flats. Morgen Zaragoza verkennen op de fiets.

Santa Pola _ Camping kiko rural park Contreras 218 km

We nemen afscheid van camping Bahia. Het is een prima camping met verwarmde toiletten enzo maar de plekjes zijn wel erg klein. We willen nog even naar de Lidl maar die is dicht. Even vergeten dat het vandaag zondag is. Het tankstation waar je voor 1.35,9 kunt tanken is wel open. We gooien de tank vol.

Het is een mooie rit met zeer wisselend weer, soms regen, dan weer zon en een regenboog en het ene moment is het nog helemaal bewolkt en het andere moment is de lucht helemaal blauw. Ook het landschap is wisselend. Bergpaadjes en vlak land en vele kleuren. 

We komen langs een kerncentrale. Hij ligt in een fraai landschap maar oh, wat zijn de pijpen dominant. Er liggen zeer lieflijke dorpjes vlakbij de centrale. Wat een contrast.

Wanneer we de camping oprijden is het gelukkig helemaal blauw en is het lekker warm. We hebben hier op de heenweg ook gestaan en hier zijn de plaatsen heel riant. Tot onze verrassing is het restaurant op de camping nu open hoewel er nog steeds maar een handjevol campers staan. We gaan er dus lekker eten.

Daarna nog in de zon genieten en de verplichte wandeling. Morgen weer verder. 

 

Camping Bahia, zaterdag 22 februari

We zijn vroeg wakker en gaan op tijd naar de markt. Het is een enorm grote markt waar van alles verkocht wordt. Wies koopt er bretels en dingt bijna de helft van de prijs af. Na afloop nog even neuzen bij de Chinese Bazaar waar we een klein fietspompje scoren. Vorig jaar hadden we meerdere lekke banden en hadden we geen middelen om ze te repareren bij ons. Dit jaar nog geen lekke band gehad ( even afkloppen) maar we hebben alleen een grote fietspomp die niet gemakkelijk mee te nemen is. Dit kleine handige pompje kost maar 4 euro.

´s Middags komt Annemarie nog gezellig bij ons op de camping langs. Eerst zitten we buiten maar dan begint het te regenen dus snel naar binnen. Tegen de tijd dat de zon ondergaat is het droog en kleurt de lucht adembenemend mooi. Dan nog lekker lezen en breien en kunnen we terugkijken op weer een geslaagde dag.

Valencia camping Coll Vert_ Santa Pola camping Bahia, vrijdag 21 februari 188 km.

We verlaten de camping een dag eerder dan gepland. We hadden eigenlijk voor een week gereserveerd maar toen wisten we nog niet hoe de camping zou zijn. We hadden drie nachten betaald maar twee nachten vinden we meer dan genoeg. We zijn blij dat we hier weg kunnen.

Nicht Annemarie heeft ons uitgenodigd om te komen eten. Dat betekent wel dat we een stukje terug moeten rijden maar het geeft een mooie kans om haar appartementje te zien. We rijden daarom vandaag weer in zuidelijke richting. Eerst nog even de gasflessen vullen bij een tankstation waar ze LPG hebben en dan kan de reis beginnen. 

Aanvankelijk is het opnieuw bewolkt maar halverwege komt de zon erbij. Het plaatsje Santa Pola staat vol met campers en iedereen doet aan wildkamperen maar wij besluiten om toch eerst naar de camping te gaan. Wie weet is er nog een plaatsje vrij. En jawel, het allerlaatste plekje op deze grote camping is voor ons. Lange broek uit, korte broek aan en genieten van het zonnetje. Dan stappen we op de fiets naar Annemarie en Jorge dus lange broek weer aan. Jorge heeft uren in de keuken gestaan om een heerlijke maaltijd klaar te maken. De broer en de moeder van Jorge zijn er ook maar zij spreken alleen maar Spaans, een beetje lastig om te communiceren.

Maar het is een gezellige avond en het eten is verrukkelijk. We krijgen het restant mee naar huis zodat we er morgen nog een keer van kunnen genieten.  Morgenvroeg eerst naar de markt. 

Valencia, camping Coll Vert donderdag 20 februari

Vandaag fietsen we naar Valencia. Er ligt een fietspad bij de camping dat helemaal naar het centrum leidt. Wanneer we opstaan is het nog bewolkt maar al snel verdwijnen de wolken en is het strakblauw met een temperatuur van 21 graden. 

We fietsen langs lange rijen gedeukte auto´s die er nog staan sinds de zware regenval van 29 oktober. Indrukwekkend. 

De stad heeft ons hart gestolen. Het park is prachtig en de binnenstad met de vele pleinen is levendig en gezellig. Een virtuoze pianist speelt bekende deuntjes op een groot plein en wij zitten heerlijk in het zonnetje te luisteren. Een bedelaar die honger heeft vraagt om hulp terwijl hij luxe broodjes eet en zijn mobiel checkt. Een verkoopster van tassen schuift ongevraagd aan bij een tafeltje waar vriendinnen gezellig een wijntje drinken. Ze probeert haar waar te slijten. Een een paar Aziatische vrienden maken een fotoreportage waarbij de nodige aanstellerige poses aangenomen worden. Heerlijk om mensen te kijken in zo'n mooie stad. Jolanda koopt een souvenir voor de buurvrouw en dan fietsen we terug naar de camping. Wanneer we aankomen ruiken we de hondenpoep . We gaan morgen weg. Niet verder maar terug...

Gobo de Gata_camping Coll Vert, Valencia, woensdag 19 februari 433 km.

Om half tien rijden we al. Zeer vroeg voor ons doen. Het is een boeiende rit. Jolanda besluit om alle ruïnes te fotograferen maar het zijn er te veel. Bovendien valt er nog veel meer vast te leggen. Bijvoorbeeld mensen die werken. Ja die bestaan ook nog, zou je bijna vergeten. Het oogsten gebeurt nog veelal met de hand. Au, die arme ruggen. Bij Lorca is Jolanda deze keer precies op tijd om een foto te maken en Benidorm met alle lelijke flats blijft toch ook bijzonder..

We komen aan op een camping in de buurt van waar we eerder gestaan hebben. Daar waren toen heel veel muggen. Hier nog geen mug gezien maar we moeten wel beginnen met het opruimen van hondenpoep. We waren erop voorbereid dat er enige verkeershinder zou zijn maar zeg maar gerust dat er héél veel hinder is. Wanneer Theo belt is buiten een gesprek nauwelijks mogelijk.  Er loopt een drukke  weg achter de camping langs en regelmatig stijgt er een vliegtuig op. Niet fijn allemaal. Het betekent dat we de komende dagen veel moeten ondernemen om maar veel van de camping weg te zijn. 

Na het kaarten lopen we even naar het strand. Dat is dan wel weer fijn.

Camping Los Escullos, dinsdag 18 februari

Vandaag gaan we op verzoek van Jolanda naar de vuurtoren in de buurt. We hadden er al eens een in deze buurt bezocht maar er moet ook nog een rechthoekige zijn. Wanneer we er aankomen blijkt het geen vuurtoren te zijn maar een kerkje in de middle of nowhere. 

Maar de omgeving is prachtig, goed voor enkele mooie plaatjes. 

Wanneer we ´s avonds van het restaurant terug lopen naar de camper horen we krekels. Dat geeft toch echt het ultieme zomerse gevoel-

Camping Los Escullos, maandag 17 februari

Het is weer wasdag. Er wordt van alles gewassen, de haren van Jolanda, de camper en de kleding. Er wordt een waslijn gespannen en alles is binnen luttele tijd kurkdroog. 

We gaan ook nog naar onze favoriete winkel maar daar moeten we wel een half uur voor rijden. We komen langs een weg die geasfalteerd wordt en een wegarbeider met een zeer sexy broekje aan laat ons stoppen. Jolanda kan haar ogen niet van hem afhouden.

Wanneer de zon achter de bergen verdwenen is gaan we barbecueën. We slepen al drie vakanties lang een wegwerp BBQ mee en elk jaar komt hij weer in de kast te liggen. Nu gaan we hem eindelijk eens gebruiken. Wauw, de hamburgers worden heerlijk. We overwegen zelfs om een echte BBQ te gaan kopen. 

Camping Los Escullos, zondag 16 februari

Het is vandaag half bewolkt maar de temperatuur is goed, 22 graden. We slapen uit en wanneer we buiten komen ontdekken we dat de theatervoorstelling vandaag gewoon verder gaat. De buren vertrekken nog niet en al kibbelend gaan ze verder met schoonmaken. Vooral mevrouw Grúndlichkeit heeft zeer veel aan te merken op haar man.

´s Middags stappen we op de fiets en rijden naar San José. Af en toe is het behoorlijk steil dus maximale ondersteuning en in de laagste versnelling. De omgeving is mooi, zeer desolaat en woestijnachtig.

Aan het eind van de rit maken we nog een wandeling en dan rijden we weer naar de camping waar we nagenieten in het zonnetje. Jolanda speelt Wordfeud en Wies kijkt voetbal op zijn mobiel.

Gabo de Gata, zaterdag 15 februari

Weinig te melden vandaag. We nemen een rustdag. Lekker lezen, breien, spelletjes doen. Wies wint steeds met kaarten, niet omdat hij zo slim is, maar omdat hij heel erg veel geluk heeft. In elk geval wordt Jolanda er behoorlijk depressief van. We zitten buiten bij de camper en genieten van de buren. De Duitse buren voor ons zijn aan het opbreken omdat ze morgen weggaan en dat gaat niet eenvoudig. Ze zijn de hele dag bezig met schoonmaken, inpakken en afbreken van de voortent. Nein schatz, dass geht doch nicht, nein NEIN... Het is een fijn theater. Naast ons staan Engelsen en zij bespreken met hun Engelse overburen alles wat er maar te bespreken valt. De opwarming van de aarde, Poetin, de Brexit, alles komt voorbij. Alle vier praten ze en niemand luistert, behalve wij.

We maken ook nieuwe vrienden. De mussen, tortelduiven, een roodborstje en een kwikstaartje weten al snel dat er wat te halen valt.

Er komt vandaag af en toe wat bewolking opzetten maar ook in  de schaduw is het heerlijk toeven buiten. Ook de avond is lekker zwoel. We maken een wandelingetje en eindigen bij het restaurant waar we uitgebreid lekker eten., Wies inktvisringen en Jolanda een halve kip. Het is weer een prima dag. 

Gabo de Gata, vrijdag 14 februari

Het is opnieuw een stralende dag. We besluiten een mooie wandeling te maken. Het gaat langs stenige bergpaadjes die af en toe behoorlijk steil zijn.  We zwikken, struikelen en glijden maar gelukkig blijven we op de been. Bob de Beer is ook mee, die hoeft deze keer niet op de camper te passen, hij heeft tenslotte ook vakantie. We lopen naar het dichtstbijzijnde plaatsje ( La Isletta del Moro) en strijken daar neer op een terrasje. Twee zwerfkatten schooien bij een tafeltje verderop. De ober komt langs en haalt het tafelkleedje weg, komt geruime tijd later weer met een schoon kleedje maar is weg voordat we kunnen bestellen. Het is druk en hij heeft geen tijd. We besluiten op te stappen en het water en de bananen die we meegebracht hebben te nuttigen. Na drie uur wandelen komen we moe maar voldaan weer op de camping terug. We belonen onszelf met een schaaltje met borrelhapjes en twee verkoelende drankjes. Heerlijk. We gaan kaarten maar de wind is wel wat toegenomen. De kaarten vliegen net niet de lucht in.

Gabo de Gata, donderdag 13 februari

Gisteravond werkte opeens de telefoon van Jolanda niet goed meer, geen internet en ook niet meer kunnen bellen. Honderd maal de telefoon opnieuw opgestart, geswitcht van wifi naar de bundel en niets hielp- Vanmorgen de simkaart eruit gehaald en... jawel hij doet het weer. Een hele opluchting.

Na het ontbijt gaan we op stap. We wandelen naar de zee via een mooie route. Op de camping is het tjokvol maar zodra je de camping af gaat is er de rust, de stilte en de ruimte.

De kuifleeuwerik is ook van de partij, bijna onzichtbaar door zijn schutkleur. Op het strand ligt een dode zeeschildpad omringd door stenen als een soort erekrans. 

Na de wandeling nog lekker bij de camper in de zon zitten en dan fish and chips eten in het restaurant waar we een tafeltje gereserveerd hebben bij het raam. Geen luxe want het restaurant zit helemaal vol. Inclusief een drankje zijn we in totaal nog geen 20 euro kwijt. Wies gaat vroeg naar bed en na het bijwerken van de  blog duikt Jolanda er ook in. We kunnen opnieuw nagenieten van een heerlijke dag. 

Antequera~camping los Esullos Gabo de Gata 332 kilometer, woensdag 12 februari

Gelukkig zijn we de avond en de nacht goed doorgekomen zonder walstroom. Vanmorgen deed alles het nog. Wanneer we vertrekken is het zwaar bewolkt. Gedurende de rit klaart het steeds meer op en kunnen we genieten van de schitterende omgeving. Op de heenreis kregen we niet zoveel mee door de regen maar nu is het geweldig. 

We komen rond drie uur aan op de camping. De eerste indruk is goed. Alles netjes verzorgd, kampwinkel aanwezig en ook een restaurant waar je een drie gangen menu kunt krijgen voor 15 euro.

De camping staat behoorlijk vol maar we krijgen een aardig plekje waar de zon volop schijnt. Om vier uur is er een Spaanse les en daar gaat Jolanda naartoe. Daarna lekker eten in het restaurant. Helaas heeft Wies nog steeds behoorlijk veel jeuk, maar het is niet meer zo erg als het geweest is.

Isla Christina ~camperplaats bij Antequera 300 km, dinsdag 11 februari

Het regent wanneer we vertrekken, maar dat was voorspeld. Eerst nog even tanken en naar de Lidl en dan kan de reis beginnen. Het wordt droog en de zon gaat zowaar schijnen! De temperatuur loopt op tot 20 graden, De brug bij Sevilla staat nog steeds in de stijgers, bij een afvalbelt zweven honderden meeuwen door de lucht en Jolanda sukkelt tijdens de rit in slaap. Om drie uur arriveren we op de camping in een buitenwijkje van een dorpje. De receptie is nog dicht, maar wanneer we bellen wordt gezegd dat we een plekje mogen uitzoeken. Zodra we staan stelt Wies voor om 20 km. verder te rijden naar een camperplaats bij Antequera. Dat blijkt een goed idee want daar staan we op een prachtig plekje met uitzicht op de burcht. We maken nog een wandeling van twee uur door smalle, steile straatjes en genieten van dit mooie plaatsje. Om vijf uur zijn we terug bij de camper en gaan we kaarten en eten.  We zijn benieuwd of we nu genoeg stroom zullen hebben voor de nacht. In elk geval hebben we een lampje op batterijen en twee hoofdlampjes. 

Camping Giralda, maandag 10 februari.

De laatste dag dat we hier zijn en alles staat in het teken van het aanstaande vertrek. Het grondzeil  wordt opgehangen om te drogen, de camper wordt schoongemaakt en afscheid nemen van de mussen en de blauwe eksters die hier veel voorkomen. Zodra wij buiten gaan zitten komen de mussen eraan in afwachting van het brood dat we dagelijks strooien. Zij zullen ons ook vast gaan missen. Nog een laatste keer genieten van de tweeling die luid BROEM BROEM roepend over de camping crost. 

Nog even langs het medisch centrum voor extra pillen want Wies heeft nog maar één pil over van de tien. We spreken nu een andere arts die wel goed Engels spreekt en zij vertelt dat je maar één pil per dag mag slikken.....

Nog even langs de Lidl en Jolanda gaat nog even langs de Chinese bazaar en we eindigen de dag toch weer met een glaasje in ´ons paleis Soestdijk´. Nu echt de laatste keer proosten. 

Camping Giralda, zondag 9 februari

De zon schijnt vandaag weer volop. Wies zoekt de hangmat op en slaapt daar lekker verder. Mulisch kan soms heel slaapverwekkend zijn. Jolanda maakt de trui voor de beer af en dan gaan we uit eten met Elle en Hans. We zitten bij een restaurantje vlak aan zee, het zonnetje schijnt, de bediening uiterst vriendelijk en het eten is heerlijk en wordt prachtig opgediend. Iedereen is in opperbeste stemming en het is jammer wanneer de maaltijd voorbij is. Daarom wordt besloten om nog even verder door te zakken bij de camper van Elle en Hans. We lopen langs het strand via een omweg naar huis. De garnalenvissers zijn actief. Het lijkt wel alsof het seizoen ervoor opeens begonnen is want zo zie je ze nooit en opeens zijn er wel tien. Ook de avond bij ´ons paleis Soestdijk ´is supergezellig. Overmorgen gaan we allemaal weer verder. Wij hebben besloten om toch weer richting Valencia te gaan, Elle en Hans gaan richting Portugal. We gaan hen missen maar we zullen elkaar ongetwijfeld wel weer ontmoeten.

 

camping Grialda, zaterdag 8 februari

Gelukkig gaat het vandaag een stuk beter met Wies. Hij heeft vannacht lang en goed geslapen en de jeuk is afgenomen. 

We staan vandaag voor een lastige keuze. Het plan was om hier nog twee weken te blijven en dan door te gaan naar Portugal. Maar de komende twee weken worden er zeven regenachtige dagen verwacht, niet fijn. Bovendien is het ook slecht in Portugal dus nu verder reizen heeft ook geen zin. Wellicht terug naar Valencia en omstreken want daar is het stabiel mooi weer maar wel ontzettend druk. We stellen de beslissing nog heel even uit. 

Vandaag is het bewolkt maar de temperatuur is goed genoeg om buiten te zijn. We willen opnieuw richting La Antilla wandelen, eerst via het bos langs de duinen en dan via het strand. In het bos bloeit de witte brem overal uitbundig. Regelmatig zie je Spaanse families picknicken of een feestje vieren in het bos.  Bij de zee rennen de strandlopertjes voor ons uit en ze rusten even later op een pootje uit. We eten ons meegebrachte broodje op een leuk plekje en gaan dan rechtsomkeert. Verder wordt het een rustig dagje. Wies leest zijn tweede boek uit en Jolanda maast een berenkop op de trui van de beer. Nog een mouw en dan is het truitje af. 

Camping Giralda, vrijdag 7 februari

Sinds enkele dagen heeft Wies last van jeukbulten. Hij reageert ergens allergisch op, maar waarop? Vanmorgen is het explosief toegenomen en inmiddels zitten de bulten over zijn hele lijf.  Voor de zekerheid wassen we het beddengoed vandaag nog een keer.

We bellen en mailen met de huisarts in Norg en sturen foto´s op in de hoop dat de arts er wat mee kan. Vette zalf smeren is het advies, dus wij naar de apotheek om die zalf te halen. 

De apotheker werpt een blik op de jeukbulten en vertelt dat we naar het medisch centrum moeten voor een injectie. Ze typt van alles op de computer en vertelt ons waar we moeten zijn.

Bij het centrum volgt eerst een uitgebreide intake en dan kunnen we plaatsnemen in afwachting van de arts. Hij verwijst ons naar het kamertje ernaast voor de prik en hij geeft pilletjes voor het geval de injectie over 4 uur nog niet gewerkt heeft. Jolanda vraagt of er een foto van gemaakt mag worden ( leuk voor het verslag op de website) en dat vindt men maar bijzonder. Tja, is het natuurlijk ook maar het is wel leuk. Voor de foto stopt de assistent de spuit in Wies zijn achterste en maakt ruimte zodat Jolanda kan fotograferen. 

Camping Giralda, donderdag 6 februari

Het leven is goed. We zitten heerlijk de hele dag in het zonnetje en genieten volop. Wies had nog nooit iets van Harry Mulisch gelezen en daarom hebben we voordat we weggingen bij de kringloop een stapeltje meegenomen. Vandaag had Wies de rust om aan het eerste boek te beginnen.

En dan opeens is hij er, de hop. Scharrelt zomaar op een paar meter afstand langs ons heen. We zijn blij verrast.

En dan de gebruikelijke wandeling langs het strand. We worden weer verwend met de mooiste luchten. We zullen daar nooit op uitgekeken raken. Ook al maken sommige mensen overal een puinhoop van, het leven is goed.

Camping Giralda, woensdag 5 februari

Het is weer een stralende dag. We besluiten om naar Ayamonte te fietsen via de oude spoordijk. 

Wanneer we nog in Isla Christina zijn wil Wies afstappen om een foto te maken maar hij stapt naast de stoep in plaats van erop en verliest zijn evenwicht. Spiegel stuk en het fototoestel rolt over de straat maar die blijft gelukkig heel. Ook Wies blijft heel, slechts een licht gekneusde pink en een gekneusd ego.

We komen langs de flamingo´s en na twee foto´s weigert het toestel. Batterij leeg. Balen want het belooft een dag te worden met mooie plaatjes.  Gelukkig maken onze mobieltjes ook mooie foto´s maar nu kunnen we niet inzoomen.

Ayamonte heeft steile straatjes en het lukt Jolanda niet om naar boven te fietsen, ook niet met ondersteuning terwijl Wies in vlot tempo boven is. Op een prachtig pleintje strijken we neer om tapas te eten. We bestellen vijf verschillende, krijgen maar vier en er worden wel vijf in rekening gebracht. Gelukkig zijn we oplettend en wordt het gecorrigeerd. 

´s Avonds worden we uitgenodigd bij Hans en Elle. Zij waren van plan om morgen verder te gaan maar ze hebben toch besloten om langer te blijven. Gezellig!

Camping Giralda, dinsdag 4 februari

We worden beschamend laat wakker. Het voordeel daarvan is dat de temperatuur al opgelopen is en we buiten kunnen ontbijten ( of lunchen , nou ja in elk geval eten). De lucht is strakblauw dus het is heerlijk buiten.

We nemen een luierdag. We kaarten wat, Wies hangt in de hangmat en maakt een puzzel en Jolanda maakt een ontwerp voor een patroon van Bob de beer. Het plan is om die op de te maken trui te mazen. 

Naast ons staat een heel oud caravannetje en de bewoners ervan zijn zowaar nog ouder. Ze komen hier al jaren en blijven hier de hele winter en inmiddels kan zij zich alleen nog verplaatsen met de rollator. Hij schuifelt rond en doet de was, kookt, ruimt op enz. Al mompelend in zichzelf of neuriënd. Het is aandoenlijk om te zien. Kijk, zo willen wij ook wel heel erg oud worden. 

Tegen de tijd dat de zon ondergaat komen we nog even in beweging en dan kunnen we terugkijken op een heerlijke dag van nietsdoen.

Camping Giralda, maandag 3 februari

Opnieuw een bewolkte dag. Het is maandag, dus....wasdag. We hebben  een volle trommel en gelukkig is er ook een droger. Gisteren hadden we al de camper goed schoongemaakt dus we kunnen er weer tegenaan.  Nog even naar de Lidl voor een paar dagen eten en dan is er rust. Aan het eind van de middag breekt de zon toch nog even door en kunnen we buiten zitten. 

Elle en Hans zijn ook op onze camping aangekomen en na het eten van de mosselen en het wandelingetje naar het strand schuiven we bij hen aan in de camper. Het wordt weer een gezellige avond.

Camping Giralda, zondag  2 februari

Het is vandaag bewolkt dus dat wordt niet buiten zitten. We besluiten om naar La Antilla te wandelen. Dat wilden we vorig jaar op blote voeten doen hetgeen ons pijnlijke blaren bezorgde. Nu doen we het met stevige stappers en na anderhalf uur kunnen we neerstrijken in de tent van een restaurantje. We eten voor het eerst dit jaar paella, lekker. 

Dan weer anderhalf uur terug langs het strand. Jolanda verzamelt weer de nodige schelpen. We komen om in de schelpen maar op de een of andere manier kan ze het niet laten.  We zijn blij wanneer de camping in het vizier komt.

Het is zondag, dus erg rustig op de camping. De afgelopen week is er veel geboord, gehamerd en gefreesd bij de toiletten pal achter ons. Er zijn nu warmwaterleidingen gekomen bij de wasbakken en er is in elk toilet nu wc-papier. Eerder hing er in de hal een box en moest je vooraf bepalen hoeveel je nodig dacht te hebben. Dit is wel zo fijn.

Wat minder fijn is , is dat de hop verdwenen is. Andere jaren hoorden en zagen we hem dagelijks maar nu is de camping helemaal volgebouwd en is de vogel zijn biotoop kwijt. Twee jaar geleden stonden we alleen op een groot terrein achterop de camping maar nu staan daar allemaal tenthuisjes en het lege terrein daarachter is nu een opslagplaats voor caravans. 

Camping Giralda, zaterdag 1 februari

Na het ontbijt, met het kacheltje aan, is het buiten inmiddels genoeg opgewarmd om buiten verder te gaan. We genieten van de zon en wandelen aan het begin van de middag naar de stad om ergens wat te gaan eten. We belanden in een restaurantje met alleen maar Spaanse gasten en het is er gezellig druk en rumoerig. Het duurt lang voordat het eten komt maar het is de moeite van het wachten waard. Spanjaarden maken altijd een hele happening van het uit eten gaan. Het valt ons dus op dat wij als laatsten binnenkomen en als eersten weer vertrekken.  Vooral Jolanda is een heel snelle eter.

Na afloop gaat Jolanda nog even naar een Chinese bazaar voor nieuwe wol en bij thuiskomst wordt het toch binnen zitten omdat de zon verdwenen is achter de wolken.  De laatste foto is gemaakt omdat we er ons over verbazen dat er zoveel elektrische leidingen bij de huizen hangen. 

Camping Giralda,  vrijdag 31 januari

Gisteravond vlak voordat we naar bed gingen ontdekten we dat de stroom het niet meer deed. Geen zin meer om uit te zoeken hoe dat mogelijk was maar voldoende aanleiding voor een zorgelijke nacht.  Waarschijnlijk was de stop eruit geslagen doordat we gisteren de oven-magnetron aan gehad hebben. En dat ging niet goed. Maar gelukkig heeft een campingmeneer het euvel vandaag verholpen. Wij blij, want dan kan de koelkast weer aan, evenals de kachel. ´s Morgens komt er geen zon op ons plekje en dan is het behoorlijk koud. Het scheelt behoorlijk in temperatuur wanneer de zon over de bomen gaat schijnen.

Vanmorgen eerst weer op de fiets naar de Lidl en de rest van de dag heerlijk ontspannen in de zon. Wies hangt de hangmat op en geniet met volle teugen. Na de gebruikelijke avondwandeling over het strand maken we een maaltijdsalade met tonijn, garnalen en ansjovis. Heerlijk.  Vanavond de laatste keer kijken naar de Slimste Mens. We zullen het missen.

Camping Giralda, donderdag 30 januari

De lucht is vandaag strakblauw maar er staat een harde koude wind. We wandelen via de boulevard naar het stadje en slenteren daar rond. Er is veel opgeknapt en sommige plekken zijn erg mooi geworden. We komen ook langs plekken waar we nog niet eerder geweest zijn. Ooit een roze sneeuwbalboom gezien? wij nu wel. We besluiten om bij een Aziatisch restaurant naar binnen te gaan voor het middageten, we kopen bij een Chinese winkel  nog wat dingen die we vergeten zijn ( motblik en veger, afwasteil)

Wanneer we na vier uur slenteren thuis komen gaan de korte broek en het zonnejurkje weer aan en kunnen we uit de wind en in de zon nog heerlijk buiten zitten. Om half zeven gaan we traditiegetrouw naar de zee voor de zonsondergang. Die gaat om tien voor zeven onder.

De pizza die we in de oven schuiven mislukt. De binnenkant  is nog enigszins te eten maar met de buitenkant kun je iemand de hersens mee inslaan. Gelukkig hebben we nog voldoende chips en worst zodat we niet verhongeren. Straks de halve finale van de slimste mens. 

 

Camping Giralda, woensdag 29 januari

Het is bewolkt en fris. We fietsen naar het stadje om boodschappen te doen en we blijven daarna in de camper met de kachel aan. ´s Middags begint het te regenen en het houdt niet meer op. Beer Bob verveelt zich te pletter, Wies maakt sudoku's en bridget op de computer en Jolanda doet spelletjes op haar mobiel en breit een trui. 

Tegen de avond wordt het droog, tijd voor een strandwandeling. We kunnen de zon nog fraai zien ondergaan. Wies maakt lekkere spaghetti alle vongole.  Straks weer de slimste mens zien. Ondanks het weer en de slechte voorspellingen zijn we blij om hier te zijn.  

Viñuela_Camping Giralda, Isla Christina, 352 km. dinsdag 28januari

Om half tien kunnen we de broodjes halen bij de receptie en onmiddellijk daarna vertrekken we en verlaten het meer. Qua weer is het een tocht als gisteren alleen nu met meer regen. Wel jammer want de omgeving is mooi. 

Rond half drie komen we aan bij camping Giralda. Hoera, het zonnige plekje waar we vorig jaar stonden is nog beschikbaar. Verder is de camping overvol. We konden nog maar uit een paar plekjes kiezen. Het plan is om hier vier weken te blijven. Nieuw voor ons want tot nu toe hebben we het nog maar één week op eenzelfde plek volgehouden. 

Bij aankomst is het droog en zonnig en we installeren ons heerlijk buiten met de nodige versnaperingen.

De afgelopen twee jaar hebben we gezocht naar de ultieme camping maar we hebben die niet gevonden. 
Deze camping benadert de perfectie.

Nadelen zijn:

_ De plekken zijn schaduwrijk door de vele bomen

_ De plekken zijn niet afgeschermd door bomen of struiken waardoor weinig privacy

Maar daar staat veel tegenover:

_De camping ligt op loopafstand van de zee waar de zon vaak prachtig ondergaat

_Vlakbij het stadje met alle voorzieningen

_ De Lidl ligt aan het begin van het stadje

_ een haventje met restaurantjes waar je heerlijk kunt eten

_ Alles is vlak zodat fietsen moeiteloos gaat

_ Er is een kampwinkel en een bar

_ het sanitair is schoon en de douches zijn warm.

_ geen blaffende honden in de buurt

_ geen last van een drukke weg

_ Wifi is snel, gratis en goed

_ enz. enz. enz.

Kortom, we zijn blij dat we er zijn en het voelt als thuiskomen. Dit jaar gaan we geen nieuwe spannende plekken ontdekken maar heerlijk genieten van de rust en de zon (hopen we).

 

El Berro ~camping Presa la viñuela 384 km. maandag 27 januari 

We vertrekken op tijd, hoewel we nu al weten dat we straks bij de camping zullen moeten wachten omdat hij pas om vier uur open gaat.

Het is een zeer afwisselende rit. We gaan nu via de andere kant de berg af en de weg bestaat uit vele haarspeldbochten. Gelukkig komen we maar één auto tegen. Dan een saai stuk snelweg maar al snel komen we weer in de bergen en wordt alles opnieuw prachtig. We rijden langs Granada en zien ook hier woningen die deels in de bergen gebouwd zijn. Vrijwel nergens ligt sneeuw. We zien slechts één bergtop met wat sneeuw erop.

Het weer is zeer afwisselend. Strakblauw, enorme wolkenpartijen, regen, regenbogen en dan heel dichte mist. Net wanneer we van de grote weg afgereden zijn en opnieuw haarspeldbochten genomen moeten worden. Niet fijn, maar Wies loodst ons veilig naar de camping. 

We maken een wandeling en kaarten in de camper tot de camping open gaat.  De weersverwachting is slecht en daarom besluiten we om toch niet twee nachten hier te blijven maar om morgen weer verder de gaan.  

Camping Sierra Espuña , El Berro, zondag 26 januari

Een perfecte rustdag. We slapen bijna de klok rond, kijken in bed de laatste aflevering van De Slimste Mens en ontbijten buiten in het zonnetje. Het is maar 12 graden maar we vinden het warm. Jolanda trekt al snel een zonnig jukje aan en Wies zoekt een plekje in de schaduw.

We tutten nog wat aan en de temperatuur loopt op tot 18 graden. 

Dan besluiten we nog een wandeling te maken. Het is in dit bergdorpje allemaal erg steil en wandelen valt niet mee. Bob de beer mag ook mee in het rugzakje zodat er een fotoreportage gemaakt kan worden. 

Vanavond eten we de overheerlijke runderlapjes van de Lidl. Helaas zijn die in Nederland niet te koop. 

Op tijd naar bed want morgen gaan we een lange rit maken. 

Camping Kiko Park Rural ~ camping Sierra Espuña in El Berro  263 km, zaterdag 25 januari

Om kwart voor tien rijden we. Erg vroeg voor ons doen. We gaan eerst naar de Lidl in Albacete om flink in te slaan. We hebben nu weer eten voor drie dagen. De Garmin leidt ons via de kortste weg en dat betekent dat we af en toe door smalle straatjes in kleine dorpjes gaan. Na enige tijd verlaten we de hoofdweg om via bergweggetjes verder te rijden. Het wegdek is slecht en alles piept, kraakt en rammelt in de camper maar het uitzicht is weer adembenemend. Wat is Spanje toch ontzettend mooi. We zijn al rond half drie op de camping. Voor ons bekend terrein want we hebben hier twee jaar geleden ook gestaan. 

Er zijn nog enkele plaatsen over en we kiezen een fraaie plek op een hoek. Tafel en stoelen naar buiten en kaarten onder een genot van een drankje en wat versnaperingen. HEERLIJK. Het is 18 graden en we kunnen lekker in T-shirt buiten zitten. Hier in de bergen is het koeler dan aan de kust maar voor nu vinden we dat helemaal goed.

Dan maken we nog een wandelingetje en eindigen bij het restaurant om de hoek van de camping. Het is zes uur en we hebben trek. Maar de serveerster vertelt dat de keuken pas om half zeven open gaat. We halen kaarten op en spelen patience totdat we kunnen eten. Maar half zeven blijkt half acht te zijn, tja we zijn in Spanje, hier wordt laat gegeten. Wies ligt om negen uur uitgeput in bed, Jolanda werkt de blog nog even bij en kruipt er dan ook lekker in.

 

Camping  Kiko Park Rural, vrijdag 24 januari

Een heerlijke rustdag. We blijven lang in bed en na het ontbijt maken we een wandeling naar het laaggelegen meer. Het is bewolkt maar de temperatuur is uitstekend voor een wandeling. Na het middageten doen we de nodige spelletjes en zitten we in het zonnetje dat steeds langer tevoorschijn komt. We maken opnieuw een wandeling  via smalle bergpaadjes en dan zien we opeens een (Spaanse) koningsarend voorbij vliegen. Op de derde foto zie je hem tussen de wolken boven het meer als een stipje. Helaas krijgen we hem niet goed in beeld.

Jolanda verzamelt weer een aantal stekjes en nu maar hopen dat ze de komende negen weken zullen overleven. Op de eerste foto zie je het uitzicht toen we gisteren naar de camping toe reden. 

Morgen gaan we weer verder.

 

Mas de las Matas ~Contreras 268 km, donderdag 23 januari

We gaan vandaag weer verder. Eerst even naar de bakker en dan een schitterende rit door de bergen. We zien weer een groep vale gieren zweven en even later een rode wauw, we rijden langs woeste ruige bergen en soms door gecultiveerde hoogvlaktes met amandelbomen die al een beetje in bloei staan of langs grote akkers met olijfbomen. Ook de brem begint hier al te bloeien. Op de hoogste top ( 1400 meter) zijn we net als de vele windmolens die hier rondom staan,  in de wolken. Er valt dan ook wat regen. Verder is het afwisselend bewolkt en zonnig.

We rijden parallel aan een voormalige spoorlijn en om de zoveel kilometer staat een vervallen stationnetje. 

We genieten enorm van de rit omdat het prachtige berglandschap steeds verandert. Dan zijn de bergen weer grijs, dan geel, oranje , rood of groen. Soms lijkt de natuur op Luxemburg en dan wanen we ons in Amerika. We passeren ook een skigebied maar er is geen vlokje sneeuw te bekennen.

De camping (Kiko Park Rural) ligt aan een stuwmeer. Het is een grote camping maar er staan slechts twee andere campers. Na aankomst zetten we de stoelen buiten en genieten van het zonnetje. Het is 16 graden maar het voelt veel warmer aan. 

Mas~de las Matas. woensdag 22 januari

Vandaag een rustdag. We kijken op bed via NPO~start nog een aflevering van de slimste mens , puzzelen wat en staan laat op. Na het ontbijt lopen we naar het stadje en slenteren daar wat rond, drinken koffie op een terrasje (1 euro per kopje), kopen een fles rode wijn voor  2,50, bezoeken de kerk, enz. Het valt ons op dat veel huizen leeg staan of in verval zijn. De campingbaas ,een Nederlander, vertelt dat veel huizen als vakantiehuis gebruikt worden. Het maakt het  stadje wel wat doods.

Hans vertelt dat het dit jaar erg druk is in Spanje en dat de campings vol zitten. Dus niet meer op de bonnefooi reizen. Bij thuiskomst gaan we dus eerst op zoek naar campings en we stippelen de reis zo goed mogelijk uit..

Daarna nog een fraaie wandeling achter de camping richting de bergen. De temperatuur is langzaam opgelopen naar 17 graden en af en toe schijnt de zon maar de meeste tijd is het bewolkt. We schuiven samen met Karin en Gerrit nog een keer aan bij Hans en Elle, waar een gezellig kampvuurtje brandt. 

Colombiers~Mas de las Matas,  542 km,  dinsdag 21 januari

Er liggen grote plassen wanneer we vertrekken want het heeft vannacht veel geregend. . We hebben een lange tocht voor de boeg. Van Elle en Hans die we vorig jaar ontmoet hebben tijdens de vakantie, kregen we een tip voor een leuke camping en daar gaan we heen maar we zullen wel zeven uur onderweg zijn We passeren de Spaanse grens en tanken voor 1,55 euro op de snelweg. Dat zijn betere prijzen.

Het is bewolkt en soms zien we de zon even maar er is ook regen. Wanneer we Spanje binnenrijden zien we weer de ongebruikte poorten voor de tolwegen. De eerste keer dat we naar Spanje gingen dachten we dat ze het jaar erop wel functioneel zouden zijn maar nog steeds hoeven we geen tol te betalen . 

We gaan in Spanje landinwaarts. Het is een schitterende tocht door de bergen met dorpjes en stadjes die aan de bergen geplakt zijn, mooie vergezichten en een prachtig stuwmeer. 

Aangekomen op de camping wacht ons een verrassing want Elle en Hans staan er zelf ook. Met andere campinggasten wordt er vanaf vijf uur geborreld en drinken we op een voorspoedige vakantie en een fijn weerzien.  

 

Macon~Colombiers, 457 km, maandag 20 januari

Omdat we op een camperplaats staan kunnen we geen gebruik maken van een stroomkabel en moeten we het doen met de accu. Op de een of andere manier is de accu heel snel leeg en zodra we de w.c. doorspoelen of wanneer de kachel aanslaat vliegt alles eruit. Te hoge piekbelasting waarschijnlijk. Dus rillend naar bed en lepeltje lepeltje lukt het om de koude nacht door te komen. Omdat de kachel het niet meer doet wordt ook het water automatisch geloosd om te voorkomen dat alles zal bevriezen. Dus vanmorgen een steenkoude camper ( ijs staat in de emmer) en geen water om door te trekken of (af) te wassen. Snel naar het dichtstbijzijnde tankstation voor de grote boodschap.

Het is opnieuw een mistige dag. langzaamaan trekt de mist op en komt er een waterig zonnetje tevoorschijn. We kunnen wat van de omgeving zien. Maar de zon wordt afgewisseld met buien. En dan komt het bord met BARCELONA in het vizier. Yesss, we komen eraan.

Rond drie uur komen we aan op bekend terrein bij camping les Peupliers bij Colombiers. Het is ongeveer 10 graden. Heerlijk. De watertank wordt weer gevuld, alles aan de stroomkabel gelegd  en wifi is aanwezig. Wat wil een mens nog meer....nou, een kopje koffie met wat lekkers en een mooie wandeling.

 

 

Simmerschmeltz ~ Macon, 465 km, zondag 19 januari

 Wies heeft vannacht 11 uur geslapen we vertrekken uitgerust en als laatsten van de camping maar dat zijn we wel gewend. Eerst naar de Lidl in de buurt om marshmallows te halen en een wok, want die ligt  nog thuis. 

Het is opnieuw de hele dag mistig. We gaan via tolwegen naar het zuiden dus de omgeving is niet bijzonder maar met dikke mist is er helemaal weinig aan om te reizen. Er zijn in de winter weinig campings in Frankrijk open dus we koersen naar een camperplaats in de buurt van Macon.  We arriveren daar om kwart voor vier als eerste camper maar al snel volgen er nog drie.

We maken de verplichte wandeling langs een fruitboomgaard in de buurt waar onze schoenen onder de vieze plakkerige leem komen te zitten. Internet is traag. Binnenkort komen de foto´s.

Jolanda kreeg een bordje voor in de camper van Annefien. Maar die regels zijn nog toekomstmuziek.

 

 

Heerlen~Simmerschmelt 208 km, zaterdag 18 januari

Rond elf uur vertrekken we richting Luxemburg. Plan is om weer Schnitzels te eten bij camping Simmerschmeltz. Opnieuw veel mist en bewolking en de temperatuur is rond het vriespunt. 

We zijn al op tijd op de camping en dan maken we eerst een wandeling in de omgeving. We hebben van de vorige vakantie geleerd. Om zes uur is de bistro open en kunnen we aanvallen. Heerlijk.

Na afloop de blog bijwerken maar we zitten vreselijk te klooien. De blog doet niet wat wij willen.

Trouwens, we zijn dit jaar met z´n drieën want Bob de beer is ook mee op vakantie zodat Jolanda een verhaal kan maken voor kleindochter Lora Leyda.