zaterdag 4 mei, Richmond

We vertrekken vandaag naar Vancouver in Canada. De wekker gaat om half zeven en om half acht vertrekt de trein vanuit Sauwerd. Het advies is om 3 à 3,5 uur van tevoren aanwezig te zijn, maar met 2,5 uur zijn we ook nog ruim op tijd want het vliegtuig vertrekt een uur later dan gepland. Tijd genoeg om op Schiphol nog even te kaarten. Helaas deze keer geen spelletjes doen in het vliegtuig, want die doen het niet, daarom maar films kijken (Jolanda drie stuks) en lezen (Wies een boek over Nelson Mandela). We worden na 10,5 uur vliegen hartlijk begroet door Hanneke en haar kinderen.Met hen gaan we een hapje eten en Hanneke brengt ons daarna naar het hotel. Het hotel is een soort drive in. Het is ruim en van alle gemakken voorzien. We gaan rond zeven uur al slapen want het was een lange reis. Het is hier negen uur vroeger, dus eigenlijk gaan we pas om twee uur slapen. 

Zondag 5 mei, Nort Vancouver

Oh oh, Jolanda heeft last van een jetlag. Ze slaapt snel in maar wordt om 12 uur wakker en slaapt vervolgens niet meer. Wies knort gelukkig als een varkentje. Na het ontbijt in een nabijgelegen restaurant gaan we met de shuttle bus naar de verhuurder van de campers. Jolanda schrikt zich dood als ze ziet hoe groot de camper is. Hij is voorzien van allerlei snufjes. Zo kan het bed met een druk op de knop veranderen van een eenpersoonsbed naar een tweepersoonsbed.  Ook de zijkanten kunnen uitgeschoven worden zodat je meer ruimte hebt. Wauw! Gelukkig vindt Wies het geen probleem om in dit enorme ding te rijden. Eerst voor 200 dollar tanken en dan op naar Hanneke. Loek en Silke zitten al met smart te wachten op onze komst. Zij hebben moeite met onze exotische namen en Wies kunnen ze onthouden door aan Vies te denken en Jolanda wordt Lojanda. Met Hanneke en Martijn gaan we eerst boodschappen doen. Het leven is hier niet goedkoop en voor 240 dollar slaan we de eerste levensbehoeften in. (een dollar is 70 euro cent). Na een heerlijke maaltijd duiken we vroeg in ons  bedje in de camper.

Maandag 6 mei, Whistler

We zijn alweer vroeg wakker. Als de rest ook wakker is, brengen we Silke met de camper naar school en daarna gaan we met z'n vieren (Loek is vandaag vrij) ergens ontbijten.  Het zijn fantastische kinderen. Het hele weekend wordt er niet gedreind of gezeurd en we zien geen tranen maar alleen tevreden kinderen. Vervolgens gaan we naar een dam met een prachtig uitzicht. Nadat we Loek en Hanneke naar huis gebracht hebben begint de reis pas echt. We rijden naar Whistler. Het is niet ver, maar het is een mooie route. Onderweg stoppen we bij Shannon falls. Jolanda is helemaal in de ban van het licht in Canada. Felgroene blaadjes tegen een helderblauwe lucht. En dan is alles superhelder. Onderweg naar Whistler zien we nog herten vlakbij de weg grazen. Verder zien we veel eekhoorns en vreemde vogels, soms in felblauwe kleuren of met een fraaie kuif. Op de camping wordt gewaarschuwd voor beren, maar die hebben we nog niet gezien. Het weer is zalig en er staat veel in bloei. 

Dinsdag 7 mei, Cache Creek

We slapen uit tot een uur of negen. We kunnen weer heerlijk buiten ontbijten en daarna rijden we in noordoostelijke richting verder naar Cache Creek. .

Een grote camper is wel leuk  want we hebben alle comfort (w.c., douche, magnetron, oven en noem maar op) , maar het heeft ook nadelen. Zo zitten er nog twee slaapplaatsen boven de stoel van de bestuurder en de bijrijder. Maar dat betekent wel dat je niet goed omhoog kunt kijken. Aangezien we vandaag door een gebied rijden met veel besneeuwde bergtoppen is het jammer dat je blik beperkt wordt door deze overkapping.

En een grote auto zuipt ook benzine. Aan het eind van de dag is de tank weer bijna leeg en tanken we opnieuw voor 200 dollar. In Canada moet je vooraf bepalen voor welk bedrag je gaat tanken. 

Maar dat alles mag de pret niet drukken want het is een schitterende dag. We komen zo hoog dat we sneeuwballen kunnen gooien. Er stromen veel beekjes , we zien mooie watervallen en blauwe meren. Wat later komen we door een iets vlakker gebied. Koeien grazen op velden waar bijna geen gras staat en het is opvallend hoeveel troep er rond de huizen staat. Roestige autowrakken, overwoekerde bootjes, ouwe tractoren, je kunt het zo gek niet bedenken of het staat op de erven. 

Rond vier uur komen we op de camping aan. Ook hier weer een picknicktafel bij de plek zodat we heerlijk buiten onze macaroni kunnen eten. 

Woensdag 8 mei, Clearwater

We hebben heerlijk geslapen. We doen eerst boodschappen in het stadje, waar Jolanda een stoere hoed krijgt bij aankoop van een treetje bier. Het is een vreselijk stadje met veel eetgelegenheden en motels, maar verder is er weinig aan. Nu Jolanda zo stoer is moet ze ook maar eens  rijden...Een hele uitdaging voor haar om zo'n vrachtwagen te besturen. En dan zijn we nog klein vergeleken bij andere campers op de camping. Onze buurman heeft er een van 38 feet.

We komen door een lieflijk gebied. De verkeersregels zijn hier een beetje anders dan in Nederland. Meestal staat er aangegeven wie er voorrang heeft (give way), maar als dat niet aangegeven staat dan heeft degene voorrang die het eerst bij het kruispunt  is. 

Wanneer we ergens gaan eten ontdekken we dat Ajax met 1_0 voorstaat en Wies rijdt blij verder. Op de camping (Dutchlake) ontdekken we dat Ajax niet verder is. Omdat de omgeving zo fantastisch is, wordt Wies z'n humeur niet bedorven door deze uitslag. We staan aan een prachtig meer. Het is lekker weer zodat we buiten kunnen eten. Een kolibrie geniet vlakbij de camper van de bloemetjes. Hij is lastig te fotograferen, maar uiteindelijk lukt het. Het leven is goed!

Donderdag 9 mei, Clearwater

Vandaag besluiten we een rustdag te nemen. We staan op een schitterend plekje met uitzicht op een mooi meertje, en het is zeer rustig, slechts een andere camper is er. Het enige geluid wat je hier hoort is het getoeter van de goederentrein die in de buurt een overgang passeert. Het getoeter schalt door het hele dal.

Nadat we hebben bijgeboekt verzetten we de camper een stukje omdat we een beetje schuin staan: vanmorgen lagen we een halve meter lager in ons bed. Maar we zijn een beetje erg stom want bij het verzetten van de auto vergeten we dat we nog aan het elektra en het water gekoppeld staan. Het gevolg is dat het verbindingsstuk van de waterslang afbreekt. Ai. Voorlopig kunnen we niet meer rechtstreeks aan het water gekoppeld worden, maar gelukkig kunnen we nog wel de voorraadtank vullen. Het elektra is ok..

We eten een broodje hamburger op de hoek en dan nestelen  we ons met een boek bij het meer. Het water is zeer helder en erg koud. Jolanda is een bikkel want ze neemt een duik maar Wies gaat niet verder dan z'n knieën. Twee ganzen met vier jongen komen buurten, maar verder is er rust. Wat een paradijs! Oh ja, vergeten te vermelden: GISTEREN HEBBEN WE DE EERSTE BEER GEZIEN!!!! Vanuit de auto dus we konden geen foto maken maar dat gaat vast en zeker gebeuren.....

Vrijdag 10 mei, Valemount

Vandaag nemen we afscheid van onze idyllische plek aan Dutchlake. Tijdens het ontbijt cirkelt de visarend om ons heen die we gisteren spectaculair zagen duiken. Het valt niet mee om een goede foto van hem te maken. We geloven tenminste dat het een visarend is. Hij is niet veel groter dan een buizerd.

Het is vandaag opnieuw schitterend weer. Door de heldere lucht  lijken de besneeuwde berghellingen dichtbij. In de twee dagen die we hier stonden is de sneeuw op de bergtop tegenover ons zichtbaar afgenomen. Niet zo vreemd met deze temperaturen. 

Vandaag staat er geen lange route op het programma. Het voert ons door een mooi gebied met kolkende beken en drassige gebieden. Aan het begin van de middag bereiken we Valemount waar we een camping opzoeken. De camping is kaal en alle campers staan weer keurig in het gelid naast een picknickbank. 

Wies neemt Jolanda mee uit eten, maar het aanbod in de buurt stelt niet veel voor. We belanden bij een ongezellige Chinees waar we de enige gasten zijn, maar het eten is heerlijk en de ober heeft alle tijd voor ons. Ook in een ongezellige omgeving kan het heel gezellig zijn. 

Zaterdag 11 mei, Banff 

We verlaten Valemount en gaan op weg naar Jasper National Park. Het ligt in de Rocky Mountains in Alberta.

Wauw wat is het hier geweldig. Besneeuwde bergen, watervallen, wild stromende rivieren. Het ene uitzichtspunt na het andere. Op een gegeven moment  raken we verzadigd en slaan we de uitkijkpunten over.

Dan zien we allemaal mensen aan de kant van de weg. Wat is er aan de hand? Er blijkt een beer langs de kant van de weg te staan. Gelukkig lukt het ons om hem te fotograferen, want lang stilstaan lukt niet.

De camping blijkt onvindbaar. De TomTom wil ons rechst af laten slaan, terwijl er helemaal geen weg is. De volgende twee campings die we tegen komen zijn gesloten. We rijden door, maar we zijn het eigenlijk al zat. Uiteindelijk belanden we op een 'natuurcamping' in Banff. We staan wel vlak boven op elkaar, maar dat geeft niet. Er is geen WiFi maar wel stroom. 

Zondag 12 mei, Revelstoke

Als we om 6 uur even wakker worden horen we zacht de regen op het dak tikken. Wanneer we drie uur later opstaan is het droog en schijnt de zon weer. In Banff slaan we boodschappen in en gooien we de tank nog even vol. De benzine is hier 60 cent per liter goedkoper dan in de bergen. Banff is een leuk plaatsje waar je nog steeds kunt skiën. Het doet een beetje Zwitsers aan. 

De eerste stop is lake Louise. Het wordt in de gids aangeprezen als een prachtig meer met een mooie kleur. Het best bezochte plekje in de Rocky Mountains .Het valt ons een beetje tegen (we zijn al zo verwend). Het meer is nog bevroren. Wies loopt op sandalen door de sneeuw naar het meer, maar het is gelukkig niet koud. 

Onderweg naar Revelstoke komen we enkele uitzichtspunten tegen, maar de meeste zijn gesloten vanwege de sneeuw. Jolanda ziet nog een zwarte beer aan de kant van de weg, maar stoppen lukt niet. We arriveren op een leuke camping. Bij de receptie is WiFi dus na het kaarten kunnen we de website bijwerken. 

We zijn nu weer in Britisch Colombia en we hebben Alberta vandaag verlaten. Daarmee hebben we voor de tweede keer een tijdsgrens overschreden. 

Maandag 13 mei, Oyama

We trekken weer verder. Bij een café aan de kant van de weg gaan we koffie drinken. Het is geen toeristische trekpeister en de uitbaatster heeft alle tijd voor ons. Ze vertelt dat het getoeter van de treinen verplicht is. Sommige dorpen hebben het getoeter afgekocht door een verzekering af te sluiten. 

Als we verder rijden zien we steeds meer wolken komen. We besluiten in de buurt te gaan staan in de hoop het slechte weer te ontlopen . Het valt niet mee om een camping te vinden, maar uiteindelijk staan we op een schitterend plekje met uitzicht over een meer. Er is helaas geen WiFi en geen stroom. Hoewel het inmiddels helemaal bewolkt is, blijft de temperatuur wel goed, zodat we buiten pannenkoeken kunnen eten. 

Op deze camping stikt het van de marmotten. Ze maken een hard en hoog geluid om elkaar te alarmeren. 

Dinsdag 14 mei, Okanagan

Het is vanmorgen bewolkt. We twijfelen of we verder gaan of niet. Dit is een geweldige plek: rustig, niet duur, uitzicht op het meer... Maar we hebben geen stroom of WiFi en wellicht is het elders beter weer. We besluiten verder te gaan, 50 kilometer naar de volgende camping.

Ook deze blijkt onvindbaar. Op zoek naar een camping in de buurt belanden  we op de snelweg naar Vancouver. Dat is niet de bedoeling. We gaan dus maar terug. We vinden een plekje met WiFi en stroom vlakbij een ander meer. Eerst gaan we kaarten en wie wint moet koken. ....Wies gaat spaghetti maken. Voor het eerst eten we binnen. Het blijft vandaag bewolkt en af en toe valt er wat regen. 

Woensdag 15 mei, Summerland

We hebben ontdekt dat het weer er niet beter op zal worden. We hebben in de planning om naar Vancouver Island te gaan, maar daar is het 8 graden en regen.... Wanneer we langs het meer rijden breekt de zon door en we besluiten nog even van het fraaie weer te genieten. We strijken neer op een terras waar we koffie drinken en we kopen souvenirs in de winkel ernaast en duiken dan de eerste de beste camping op. Het blijkt een hemels plekje te zijn. Er staat een lichte bries en de camper staat vlakbij het meer met een privédoorgang ernaar toe. We gaan eerst kaarten met een biertje en een wijntje aan de picknicktafel. Als de wind te sterk wordt zoeken we een beschut plekje aan het meer waar we lekker kunnen lezen. Hmmmm zalig!

Donderdag 16 mei, Twisp USA

We worden wakker met licht getik op het dak en we gaan daarom maar weer verder. Het regent af en toe, maar de meeste tijd is het droog.

In een van de troosteloze stadjes die we passeren slaan we drank in en kopen we wat te eten. We rijden door een gebied met veel wijngaarden en fruitkwekers. Er staan talloze kraampjes aan de weg maar die zijn nog niet open omdat het fruit nog niet rijp is. 

Wanneer we verder rijden staan we opeens in de rij voor de Amerikaanse grens. Keren lukt niet meer omdat er auto's achter ons staan. We gaan door de  paspoort controle, kopen een visum, geven vingerafdrukken, laten een foto maken, de camper wordt geïnspecteerd  (avocado en citroen worden in beslag genomen) en na het invullen van formulieren ( nee, we hebben geen wapens of drugs en ook geen enge ziektes) en het consulteren van drie verschillende douaniers  ( sorry  verkeerde afslag genomen), krijgen we de  nodige stempels en staan we drie kwartier later op Amerikaanse bodem. We kunnen drie maanden in Amerika blijven ☺. Nu we er toch zijn maken we niet rechtsomkeert maar rijden we maar door. 

Het is hier gelijk anders, veel Amerikaanser. Minder bomen, meer prairie-achtig. Grotere huizen, veel Amerikaanse vlaggen. We rijden nog een tijdje door en besluiten dan een camping te zoeken in Twisp  aan een stromende rivier. We kunnen nog even buiten zitten, maar dan begint het te regenen. 

Vrijdag 17 mei, Nort Vancouver

Nadat het veel geregend heeft is het vanmorgen vrijwel droog. We rijden verder en dan komen we door een dorpje dat helemaal opgebouwd is in western-stijl. We stappen uit en gaan ergens koffie drinken. Daarna rijden we door een National Park. Het is een cadeautje! Het is ruig en zeker net zo mooi als Jasper, maar het regent en de wolken sluieren de bergen waardoor de uitzichten minder spectaculair zijn. 

We besluiten in Amerika de ferry naar Vancouver Island te nemen. Als we er aankomen blijkt dat er pas de volgende ochtend om half acht eentje vertrekt. Hmmm...dan rijden we maar door naar Vancouver om Loek met zijn achtste verjaardag te kunnen feliciteren. Hij is erg blij met de helikopter die hij van ons krijgt, en dan borrelen we nog gezellig tot in de late uurtjes met Hanneke en Martijn. 

Zaterdag 18 mei, Vancouver city

Omdat reserveren voor de boot naar Vancouver Island voor vandaag niet meer mogelijk is, besluiten we om op zondag de ferry te nemen en vandaag Vancouver te bezichtigen. 

We gaan met de stadsbus naar de seabus en varen dan naar het zuidelijk deel van Vancouver. Daar stappen we op een toeristische  bus die langs de highlights van de stad rijdt. Je kunt de bus verlaten op heel veel plekken en ieder kwartier stopt er weer een nieuwe bus waarmee je verder kunt. Het is fantastisch weer: het zonnetje schijnt en de temperatuur is goed. We zien veel van de stad.

We stappen een paar keer uit de bus, o.a. in Chinatown. In tegenstelling tot de rest van Vancouver is het hier verloederd en lopen er veel junks en daklozen. Tot nu toe waren we onder de indruk van de rijkdom van de stad: mooie gebouwen, schoon, veel dure auto's. Maar hier liggen de junks op straat.. 

Op de terugweg eten we in een groot centrum met allemaal eettentjes. Wies neemt  fish and chips en Jolanda noedels met beef. We kunnen nog heerlijk buiten eten met uitzicht op de schepen. Als we weer thuis zijn komen Hanneke en Martijn bij ons op visite in de camper. We kijken opnieuw terug op een geweldige dag. 

Zondag 19 mei, Parksville

We worden op tijd wakker en we drinken nog een kopje koffie bij Hanneke. Daarna stappen we in de camper op weg naar Vancouver Island. Het is nog ongeveer anderhalf uur rijden naar de ferry, en dan nog twee uren varen. Op de boot ontmoeten we een echtpaar dat op het eiland woont. Zij overladen ons met tips over plekjes die we echt moeten zien. 

Ons grootste probleem is dat we al bijna de limiet bereikt hebben van het aantal kilometers dat we met de camper mogen rijden. Als we die limiet overschrijden dan komt er een forse naheffing. Wel een dilemma: er valt nog zoveel te zien en we zijn hier waarschijnlijk maar een keer. 

We doen bij aankomst eerst boodschappen en rijden dan door naar Parksville. Omdat het dit weekend een 'long weekend' is, een soort Koninginnedag, is het druk op de campings. De eerste camping die we bezoeken is vol, maar aan de andere kant van de weg is er ook eentje en daar krijgen we het laatste plekje. 

Maandag 20 mei Campbell River

We rijden vandaag 150 kilometer verder naar het noorden. Daar kijken we in de baai hoe een bootje vertrekt voor een tocht van vier uur. Deze tocht gaan wij morgen maken. We kijken uit naar een camping in de buurt en er blijkt al eentje om de hoek te zitten. Het is wel een troosteloze camping, waar de campers zij aan zij op gravel staan, en hij is nog prijzig ook! Maar alles op het eiland is duurder dan aan de vaste wal. 

We maken nog een wandeling langs een natuurgebied waar we twee reetjes spotten. Er vliegen ook veel adelaars rond met een spanwijdte van 2,5 meter, en mooie merels met rode vlekken op de vleugels (geen idee hoe die vogels heten, ze komen niet in Nederland voor). Het is vandaag bewolkt maar de temperatuur is goed. Omdat het buiten niet echt gezellig is gaan we in de camper puzzelen, kaarten en lezen. 

Dinsdag 21 mei Campbell River

We beginnen de dag met een wandeling langs de pier en om half een zijn we present bij de boot.

Het is een mooie dag, hoewel de wind wel fris is, maar in onze warme pakken, die we krijgen voor de veiligheid, hebben we daar geen last van. We krijgen de mooiste plekjes: voorin in de boot.

We vertrekken met twee boten. Het wordt een zeldzaam mooie tocht over de oceaan langs allemaal kleine eilandjes. De ongerepte natuur is overweldigend en het water is afwisselend spiegelglad en dan weer woest met vele draaaikolken. Af en toe doet de tocht niet onder voor raften op een rivier.

We zien zeeleeuwen op de rotsen liggen en we dobberen een tijdje tussen tientallen adelaars die aan het vissen zijn. Het is spectaculair. Tot slot zien we nog een bultrugwalvis! Hij spuit elke keer als hij boven komt en duikt dan weer onder water voor een minuut of tien. We wachten tot hij weer boven komt  en dit tafereel wordt een paar keer herhaald.

Na afloop genieten we na in een restaurantje naast de camping. 

Woensdag 22 mei, Parksville.

Vandaag staat eigenlijk al in het teken van de reis terug. We rijden weer 100 kilometer zuidelijk richting naar Parksville è n richting de ferry die we morgen zullen nemen. 

We krijgen nu wel een plekje op de camping waar een paar dagen geleden geen plaats was. Het is een mooi plekje in de bossen, maar het is er wel donker en er lopen grote rode mieren die Jolanda moeten hebben. We maken een wandeling naar de zee en dan beginnen we de camper schoon te maken. Wies doet de buitenkant en Jolanda de binnenkant. Vier uur later is alles spic en span en kunnen we een kaartje leggen en een borrel drinken. 

Donderdag en vrijdag 23 en 24 mei, North Vancouver

We worden al vroeg wakker maken ons klaar voor de ferry. We kunnen ons afvalwater kwijt bij de camping aan de overkant van de weg. We gaan nu niet via de kustweg, maar via de snelweg. Ook deze weg is prachtig door een heuvelachtig landschap.

We zijn ruim op tijd bij de ferry zodat we koffie kunnen drinken en deze blog bijwerken. Dan twee uur varen en nog ruim een uur rijden naar Hanneke en Martijn. We maken met Hanneke en de kids nog een mooie wandeling door hun 'achtertuin': een prachtig bos vlak achter hun huis. Daarna met z'n allen pannenkoeken eten en dan brengen we de kinderen naar bed. Met Hanneke en Martijn zitten we nog tot in de kleine uurtjes op het balkon. Op het moment dat we de camper instappen valt de eerste regendruppel.

Na een onrustige en warme nacht vertrekken we al vroeg naar de camperverhuurder om afscheid te nemen van ons mobiele huisje. De kosten van de kapotte waterinlaat worden geschat op 175 dollar en dat bedrag wordt van de borg afgetrokken. 

Samen met nog een paar Nederlandse koppels worden we met de shuttle bus naar het vliegveld gebracht. Daar moeten we nog een aantal uren doden met ontbijten, kaarten, shoppen, blog bijwerken, puzzelen en vooral nagenieten van deze prachtige reis. 

We hopen dat jullie een klein beetje mee hebben kunnen genieten and we thank you for joining our website ☺